Geld

Het laatste deel van onze driedelige reeks over geld. In het eerste deel gingen we uitgebreid in op de manier waarop geld gecreëerd wordt door banken en hoe het zich in de samenleving verspreidt. In het tweede deel bespraken we hoe de eurocrisis voor structurele achterstelling zorgde, hoe de veroorzakers van de crisis daar nog extra profijt uit haalden, hoe financieel beleid soms ook racistisch kan zijn en hoe dat alles in tijden van corona sterk dreigt toe te nemen als we de financiële sector niet democratiseren.

De impact van corona op onze economie is groot. Het is dus van groot belang dat we ervoor zorgen dat de kloof tussen arm en rijk niet vergroot. Uit de geschiedenis blijkt immers maar al te duidelijk dat dergelijke crisissen dikwijls voor structurele achterstelling zorgen. Sommigen halen er profijt uit, terwijl anderen in steeds hogere schulden terecht komen en reeds geviseerde minderheden tot zondebokken worden gemaakt.

De coronacrisis gaat zakken vol geld kosten. Zoveel is duidelijk. Het lijkt dan ook dringend tijd om diepgaander te reflecteren over geld. Want sommige beleidsmakers doen het uitschijnen alsof het evident is dat de overheid zal moeten besparen en dat alle belastingbetalers een bijdrage zullen moeten leveren. Maar werkelijk evident is dat helemaal niet.