Nationalistisch sektarisme past niet bij Brussel

Het de facto separatisme van de Franstalige Brusselaars dat Gravensteen meent waar te nemen, geeft volgens hen ook Vlaanderen het recht om het Belgische federaal model op de helling te zetten. Die benadering werkt volgens ons, de progressieve Vooruitgroep, contraproductief.
Nationalistisch sektarisme past niet bij Brussel

Het pleidooi van de Gravensteners voor de gemeenschapskeuze in Brussel toont aan hoe zeer die groep in het nationalistische discours verstrikt is geraakt.

 

De progressieve Vooruitgroep heeft een antwoord klaar op het jongste Gravensteenmanifest

In hun negende manifest over Brussel (DM 6/3) schreef de Gravensteengroep dat niet het Vlaamse maar het Franstalig separatisme in Brussel het Belgisch evenwicht verbreekt. De staatshervormingsplannen versterken dat en kunnen dus beter niet doorgaan. Het de facto separatisme van de Franstalige Brusselaars dat Gravensteen meent waar te nemen, geeft volgens hen ook Vlaanderen het recht om het Belgische federaal model op de helling te zetten. Die benadering werkt volgens ons, de progressieve Vooruitgroep, contraproductief. Een samenlevingsproject voor Brussel moet uitgaan van de sociale realiteit en er niet alleen gepolitiseerde taal-en cultuurbelangen bij betrekken, maar vertrekken van de samenleving zoals ze is.

Wij hebben in het manifest vergeefs gezocht naar harde feiten die de stelling over het Franstalig separatisme onderbouwen. Men beperkt zich tot psychologiseren: aan de Franstaligen worden zonder verder bewijs bedoelingen toegeschreven. We moeten Gravensteen kennelijk blind op hun woord vertrouwen. Dit manifest bevat dus geen (nieuwe) argumenten. Het is niet meer dan een nationalistisch pamflet, een gratuite ondersteuning van de N-VA en haar strategie 2014.

Concreet pleit Gravensteen voor een volledige bevoegdheid van Vlaanderen in alle gemeenschapsmateries, ook op het grondgebied van het Brusselse gewest: niet enkel voor onderwijs en cultuur maar ook voor toekomstige bevoegdheden in de sociale zekerheid. Dat model dwingt de Brusselse bevolking tot bedenkelijke keuzes: tussen bijvoorbeeld een hogere werkloosheidsuitkering die snel uitdooft en een lagere die langer doorloopt. Voor ons houdt een verschillende sociale behandeling van burgers binnen hetzelfde grondgebied op basis van al dan niet behoren tot deze of gene gemeenschap een regelrechte discriminatie in. Daarom alleen al moet dit model afgewezen worden.

De gemeenschapskeuze zal leiden tot een concurrentieslag tussen sociale voorzieningsstelsels en daarmee tot concurrentie tussen (deel)staten. De concurrentie leidt tot sociale afbraak, die inmiddels het hele samenlevingsmodel van de voorbije zes decennia ondermijnt.

Het pleidooi van de Gravensteners voor de gemeenschapskeuze in Brussel toont aan hoe zeer die groep in het nationalistische discours verstrikt is geraakt. Daardoor krijgen sociale aspecten van het probleem geen aandacht, wat van zelfverklaarde progressieven toch verwacht mag worden. Op puur ideologische gronden wordt Brussel alleen gedacht als een stadsgewest waar twee volkeren samenwonen. Dit model beantwoordt niet aan de sociale werkelijkheid van de stad, met tientallen talen en culturen, waarin taalgemengde huishoudens de regel zijn geworden. Elk samenlevingsproject voor Brussel dat niet van de grootstedelijke en multiculturele werkelijkheid vertrekt, is tot mislukken gedoemd. Daarin passen rechten voor minderheden en moeten dus ook het Nederlands en de Nederlandstalige cultuurgemeenschap waarborgen krijgen.

Wij pleiten voor een open aanpak waarbij het nationalistisch sektarisme definitief verlaten wordt. Niet alleen in het belang van Brussel maar ook van de andere grootstedelijke gebieden zoals Antwerpen, Gent en Luik, die steeds meer kenmerken met Brussel delen. Wij pleiten voor samenwerking in een grootstedelijke coalitie die de eenzijdig opgelegde solidariteitsband tussen stad en deelstaat overstijgt en een strategie uitzet om grootstedelijkheid meer dan nu op het beleid te laten wegen.

Het jongste manifest van de Gravensteengroep toont juist aan dat we onze steden niet kunnen overleveren aan een coalitie die het specifieke in de problematiek miskent of wil oplossen binnen het achterhaalde ideaalbeeld van de monoculturele natiestaat.

De Vooruitgroep: Johan Van Hoorde, Eric Corijn (VUB), Chris Kesteloot (KU Leuven), Pascal Debruyne (UGent), Karim Zahidi (UA), Francine Mestrum (ULB), Rik Pinxten (Ugent), Monika Triest, Eric Goeman (woordvoerder Attac Vlaanderen), Sami Zemni (UGent), Jan Teurlings (Universiteit van Amsterdam), Piet Saey (UGent), Erik Swyngedouw (University of Manchester), Herman De Ley (UGent), Bambi Ceuppens (KMMA), Leen Van der Vorst (Victoria Deluxe), Aleidis Devillé (KU Leuven), Dirk Tuypens (acteur), Ico Maly (KifKif), Lieven De Cauter (KU Leuven), Koen Dille, Koenraad Bogaert (UGent), Patrick Deboosere (VUB).