[Persbericht] Nauwelijks de helft van de Brusselse woonwagenbewoners heeft een standplaats

Het gebrek aan residentiële standplaatsen voor woonwagenbewoners en de voortdurende verdrijvingen legt een serieuze hypotheek op o.a. de onderwijskansen voor de kinderen, de medische opvolging van zorgbehoevenden enz.
[Persbericht] Nauwelijks de helft van de Brusselse woon
 

Gebrek aan terreinen verhindert integratie van woonwagenbewoners

Dinsdag concludeerde het Europees Comité voor de Sociale Rechten van de Raad van Europa dat België het Europees Sociaal Handvest overtreedt. Omdat er te weinig terreinen voor woonwagenbewoners beschikbaar zijn en de stedenbouwkundige wetgeving niet is aangepast, worden woonwagenbewoners in België gediscrimineerd. De situatie in het Brussel Hoofdstedelijk Gewest weerspiegelt duidelijk deze realiteit. De Dienst Roma en Woonwagenbewoners van de Foyer deed in juni een telling.

In Brussel leven er 120 families woonwagenbewoners, bijna allemaal van etnische afkomst (Rom en Manoesj)[1]. Ze hebben van oudsher een sterke link hebben met Brussel (vroegere woonst, geboorteplaats, familie). Hiervan heeft slechts 46% het geluk een residentiële standplaats te hebben op 8 verschillende terreinen. De resterende 54% heeft geen standplaats en circuleert rond Brussel, voortdurend op zoek naar een legale standplaats. Een kleine minderheid heeft (tijdelijk en veelal uit noodzaak) de caravan voor een huis geruild.

Het aantal standplaatsen op officiële of private woonwagenterreinen in het BHG is de laatste 15 jaar niet meer gestegen. De aangroei van de woonwagenbevolking wordt dus geenszins opgevangen. Rekening houdend met de bevolkingsaangroei zullen er in 2020 in en rond Brussel 200 gezinnen woonwagenbewoners vertoeven. Zonder actieve creatie van bijkomende terreinen zullen hiervan slechts iets meer dan 1 op 4 families een standplaats hebben in Regio Brussel in 2020.

Omwille van stedenbouwkundige richtlijnen die niet aangepast zijn aan woonwagens, krijgt slechts een kleine minderheid hiervoor een bouwvergunning geregeld. Deze situatie van juridische onzekerheid zorgt ervoor dat mensen moeten leven met de vrees voor uitzetting en niet gemakkelijk investeren in duurzame en aangepaste infrastructuur. Op 1/3/2012 werd hiervoor een ordonnantie aangenomen tot wijziging van de Brussels huisvestingscode met het oog op de erkenning van de woning van woonwagenbewoners.

Het gebrek aan residentiële standplaatsen voor woonwagenbewoners en de voortdurende verdrijvingen legt een serieuze hypotheek op o.a. de onderwijskansen voor de kinderen, de medische opvolging van zorgbehoevenden enz., en zet bijgevolg een ernstige domper op de integratiemogelijkheden van vele betrokkenen.

De nota van 21/6/2012 over de situatie van woonwagenterreinen in Brussel is te vinden via de link: http://www.foyer.be/IMG/pdf/Nota_Situatie_WWT_in_het_BHG_120621.pdf
 


[1] Foorreizigers en personen die om financiële redenen woonwagens verkiezen worden hier niet meegerekend