Racisme: no way! [Manifestatie tegen racisme > 17mei]

Naar aanleiding van de kwetsende uitspraken van de Antwerpse burgemeester tegen de ruime Amazigh-gemeenschap in Antwerpen, staan racisme en discriminatie terug in de kern van het publieke debat. Daar is veel reden toe, en meer dan ooit.
Racisme: no way! [Manifestatie tegen racisme > 17mei]

Tijd voor strijd, zo komt de haat te laat!

 

Manifestatie tegen racisme

zondag 17 mei, 14u

Groenplaats, Antwerpen

 

Familievriendelijke bijeenkomst met speeches en muziek

 

-          Praktijktesten nu!

-          Stop racisme!

-          Leren dekoloniseren!

 

Organisatie: Comité Stop Racisme (oa FDH, AMDH, Hart boven Hard, Kif Kif, movement X)

Volg ons op facebook!

 

Waarom?

 

Naar aanleiding van de kwetsende uitspraken van de Antwerpse burgemeester tegen de ruime Amazigh-gemeenschap in Antwerpen, staan racisme en discriminatie terug in de kern van het publieke debat. Daar is veel reden toe, en meer dan ooit.

 

Bart De Wever noemde racisme “het gevolg van de allochtonen die maar niet willen integreren”. Zou het echt zo simpel zijn?

 

Keer op keer bewijzen onderzoeken dat discriminatie een harde realiteit is. Turkse starters moeten twee keer zoveel solliciteren om uitgenodigd te worden voor een job-interview. Twee op drie dienstenchequekantoren discrimineren. Een hooggeschoolde met niet-Europese roots is vijf keer vaker werkloos dan een autochtoon met diploma. De schuld van de slachtoffers? Een excuus voor persoonlijk falen? No way!

 

Van beleidsmakers verwachten wij dat ze racisme actief aanpakken, niet dat ze het vergoelijken en versterken.

Van een stadsbestuur eisen we dat ze alle inwoners gelijk behandelt, niet dat ze stigmatiserende taksen invoert.

Van een democratie vragen we dat ze haar minderheden beschermt in plaats van ze te beschimpen.

Van overheden vragen we dat ze discriminatie actief bestrijden en bestraffen. Zoniet plegen ze schuldig verzuim, maken ze van democratie een lachertje.

 

Racisme en discriminatie moeten hoger op de politieke agenda! Daarom schuiven wij met onze actie op zondag 17 mei drie eisen naar voren:

 

1) Praktijktests nu!

 

Elke democratische rechtstaat verbiedt discriminatie – direct of indirect. Maar bij gebrek aan instrumenten om discriminatie vast te stellen, heerst in de praktijk vooral straffeloosheid. Praktijktests zijn een middel om actief te onderzoeken of er in bepaalde situaties gediscrimineerd wordt, zoals bij het solliciteren naar een job, het huren van een woning of de toegang tot de discotheek. Ze testen de reactie op discriminerende vragen van een fictieve klant bij een interim-, immo- of dienstenchequekantoor.

De antidiscriminatiewet voorziet al van meet af aan het gebruik van praktijktests. Het is dus onbegrijpelijk en onverantwoord dat men weigert ze op grote schaal toe te passen. Zelfregulering en goodwill vanuit werkgevers of huisbazen zijn onvoldoende. Er is geen excuus voor discriminatie, en een proactieve aanpak met sanctionering is dus noodzakelijk.

 

2) Stop racisme!

 

Racisme is niet enkel een zaak van mensen die gediscrimineerd worden. Het is een gif dat schadelijk is voor een hele samenleving. Elke maatschappij die structureel met twee maten en gewichten meet, oogst uiteindelijk één kruitvat, waarin niemands kind nog veilig is. Elke economie die een hoop talent uitsluit, stevent af op zijn eigen failliet, voor iedereen. Elke rechtsstaat die een misdrijf als racisme tolereert, zet sluipenderwijs aan tot haat, uitsluiting en onderdrukking.

Daarom eisen wij van het beleid een scherp actieplan tegen racisme, vanuit een breed publiek debat met betrokken mensen en organisaties. In dat plan moeten ook bindende maatregelen ter bestraffing van racisme en discriminatie worden opgenomen. Of het nu gaat om racisme op de arbeids- of de woningmarkt, in het opleggen of verbieden van bepaalde klederdracht, of in het maatschappijbeeld dat wordt opgehangen door media, publieke figuren of reclamespots: racisme moet worden uitgeroeid.

 

3) Leren dekoloniseren!

 

De koloniale tijd is niet gestopt toen vele onderdrukte landen onafhankelijk werden. Ook vandaag is het kolonialisme nog sterk aanwezig. En niet alleen in straatnamen en standbeelden, in wat op school onderwezen wordt over de ex-kolonies, of in discussies over Zwarte Piet. Kolonialisme zit ook in ons denken: Wij of zij? Goede of slechte culturen? Ondankbaarheid of verontschuldigingen?

Het is tijd dat we écht dekoloniseren, door alle facetten van onze maatschappij kritisch te herbekijken vanuit het perspectief van de betrokken groepen. Een stevige opkuisbeurt van de leerplannen in het onderwijs is maar een eerste stap.

 

Tijd voor strijd, zo komt de haat te laat!