Label: mediawatch

Op 13 & 14 april pakte Terzake uit met een tweedelige reportage over het salafisme. Hoewel de docu heel wat verdiensten had, bestendigde ze toch een problematische beeldvorming door gebrek aan historische context en het negeren van de inherente wisselwerking tussen modernisme en salafisme.

Als er kritiek wordt gegeven door iemand die gepercipieerd wordt als "de andere", wordt dat niet zelden onthaald als ongewenst commentaar op "onze Westerse samenleving". En die ongezonde dynamiek is niet zonder gevolgen.

Eigenlijk is het een gewoonte geworden om op zoek te gaan naar extreme, radicale meningen. Regelmatig komen radicale meningen aan bod, maar heisa en redactionele verontschuldigingen komen er niet.

Even ritueel als het offerfeest zelf zijn de jaarlijkse publieke discussies erover. “Moslims krijgen ongelijk” kopte De Standaard. Maar waarin dan precies?

Story zie ik niet vaak. Maar toen ik las dat het weekblad een special over Syrië bracht, haastte ik mij naar de krantenwinkel. Ja, daar: ‘MENSELIJK DRAMA! Onze politici doen niets!’

Als er dan in een politieke context wordt gesproken over culturen (...) is er heel snel de neiging om te spreken over het naast elkaar bestaan van culturen. Dat is natuurlijk een illusie, iets wat je in de realiteit niet tegenkomt.

We mogen gerust zijn. Valkeniers, de grote leider van het Vlaams Belang, heeft vastgesteld dat de extreem rechtse terrorist Breivik geen geestesgenoot is, maar een geestesgestoorde.