Waarom berichten Vlaamse media zo frequent over het persoonlijke leven van de burgemeester van Ninove, en riskeren ze de extreemrechtse politicus daarmee niet te veel te 'vermenselijken'?

De term 'woke' werd de afgelopen jaren ingezet om nagenoeg elke progressieve stem in het publieke debat af te schilderen als een gevaar voor de samenleving. De rol van journalistieke media is daarbij niet te onderschatten.

Terwijl een kritische openbare omroep harder nodig is dan ooit, gedraagt VRT NWS zich hoe langer hoe meer als doorgeefluik van de macht. In tijden van genocide en opkomend fascisme is dat ontzettend gevaarlijk, schrijft journalist Layla El-Dekmak.

De Europese Commissie presenteerde dinsdag een plan om mensen zonder wettige verblijfsdocumenten op te sluiten in ‘terugkeerhubs’ buiten Europa. De Standaard-hoofdredacteur Karel Verhoeven nam de antimigratieframes van de Commissie klakkeloos over.

De angst om (racistische) vooroordelen en stereotypen te bevestigen heeft een grote impact op het welzijn van mensen met een migratieachtergrond. Deze zogenoemde stereotype threat  zorgt voor stress, verminderde onderwijsprestaties en zelfs gezondheidsschade, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Sociaal-cultureel werker en student Gender en Diversiteit Oumaima Kastit pleit voor een structurele aanpak van dit probleem.

Terwijl we met Guy D'haeseleer in Ninove de eerste extreemrechtse burgemeester in België sinds WOII krijgen, beperkt men zich bij de VRT qua duiding tot het uitleggen hoe sympathiek die man wel niet is.

Hoewel er vooruitgang is geboekt op het gebied van diversiteit, blijven mensen met een beperking vaak onderbelicht en worden ze meestal neergezet via stereotiepe beelden. Majda Balhagi pleit voor een eerlijkere en meer genuanceerde weergave van mensen met een beperking, waarbij hun volledige identiteit en leven worden erkend, zonder de focus enkel op hun beperking te leggen.

ADHD bij volwassenen wordt vaak pas laat herkend, en voor zwarte vrouwen is de situatie nog complexer. Vooroordelen spelen een grote rol bij de vertraagde diagnose, waardoor symptomen vaak worden genegeerd. In deze tekst belicht Zarissa Windzak hoe diepgewortelde stereotypen de diagnose van ADHD bij zwarte vrouwen bemoeilijken.

Tijdens de Olympische Spelen in Parijs werden niet enkel de limieten van de verschillende disciplines op de proef gesteld, schrijft Madonna Lenaert, maar ook de limieten van sociale categorieën. Na de hetze rond Imane Khelif mag het namelijk duidelijk zijn voor iedereen: het binaire gendersysteem is aan het wankelen.

Het is opmerkelijk dat er op links niet meer aandacht gaat naar de strijd tegen racisme. Toch is er geen weg omheen als links ooit extreemrechts van het politieke toneel wil verjagen, schrijft Nina Henkens.

De nood aan een sterke, verenigde en antiracistische linkse beweging is groter dan ooit. Maar paternalistische kritiek op ‘identiteitspolitiek’, debatverziekende algoritmes op sociale media en een specifieke interpretatie van het begrip (wit) privilege hebben solidariteit tussen onderdrukte groepen verdacht gemaakt. Dat concludeert professor Miriyam Aouragh op basis van haar ervaringen als activist en onderzoeker binnen het antiracisme in Nederland en het VK. Ze pleit voor ‘radicaal verwantschap’ als strategie voor gezamenlijk verzet.

De Canon van Vlaanderen bestaat deze maand één jaar. Volgens Walter Pauli heeft de Canon de kritiek overleefd. Betekent dit dat de kritiek onterecht was? Het was voorspelbaar dat die vraag na verloop van tijd zou opduiken, of zelfs dat ze stilzwijgend positief beantwoord zou worden. Vandaar dat een grondige analyse geen overbodige luxe is. Wat volgt is een korte samenvatting. De volledige tekst is in als e-book beschikbaar op de Kif Kif-site.